Τί απέγιναν οι σεληνιακές πέτρες της NASA;

Οι μισές από τις πέτρες, τις οποίες έφεραν Αμερικανοί αστροναύτες από τη Σελήνη, αγνοούνται σύμφωνα με τη NASA, αφού χαρίστηκαν σε διάφορα κράτη του κόσμου.

Τις τελευταίες ώρες της αποστολής Apollo 17 στις 13 Δεκεμβρίου 1972, οι αστροναύτες Γιουτζίν Κέρναν και Χάρισον Σμιτ -οι τελευταίοι άνθρωποι που πάτησαν στη Σελήνη- μάζεψαν μία πέτρα από την επιφάνεια του δορυφόρου της Γης. Σε μία κίνηση καλής θέλησης, ο πρόεδρος Νίξον διέταξε τη θραύση της πέτρας, που είχε μέγεθος τούβλου, σε πολλά μικρά κομμάτια, για να αποσταλεί σε αρχηγούς κρατών και στις 50 πολιτείες των ΗΠΑ.

Κάθε μία «πέτρα καλής θελήσεως» εγκιβωτίσθηκε σε διαφανές υλικό, ενώ συνολικά 370 κομμάτια σεληνιακής πέτρας εστάλησαν με τον τρόπο αυτό. 184 από τα τεμάχια αυτά αγνοούνται σήμερα, 160 από το εξωτερικό και 24 από τις πολιτείες των ΗΠΑ. «Το καθεστώς Καντάφι έλαβε δύο τέτοιες πέτρες, που σήμερα αγνοούνται. Η Ρουμανία δεν γνωρίζει που βρίσκεται η σεληνιακή της πέτρα», λέει ο πρώην εργαζόμενος της NASA Τζόζεφ Γκουτχάιντς, γνωστός σήμερα ως «κυνηγός σεληνιακών πετρών».

Το 1998, ο Γκουτχάινς δημοσίευσε αγγελία στην εφημερίδα USA Today, σε μία προσπάθεια να προσελκύσει απατεώνες, πωλητές ψεύτικων σεληνιακών πετρών. «Δεν περίμενα, όμως, να βρεθώ αντιμέτωπος με αληθινές πέτρες, όπως αυτή της Ονδούρας, για την οποία ο κάτοχός της μου ζήτησε 5 εκατομμύρια δολάρια», λέει ο Γκουτχάινς, που δεν πλήρωσε το ποσόν.

Ανάλογες προσπάθειες πώλησης έχουν καταγραφεί για τις πέτρες της Ισπανίας, της Μάλτας και της Κύπρου.

Χάρη στην επιμονή του Γκουτχάινς και των φοιτητών του, στη Νομική Σχολή πανεπιστημίου του Τέξας, όπου διδάσκει, 77 σεληνιακές πέτρες έχουν εντοπισθεί, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που δωρίστηκαν στους κυβερνήτες των αμερικανικών πολιτειών του Κολοράντο, του Μιζούρι και της Δ. Βιρτζίνια. Ο Γκουτχάινς παραδέχεται ότι δεν θα μπορέσει να ανακτήσει όλες τις χαμένες πέτρες, πολλές από τις οποίες βρίσκονται σήμερα σε ιδιωτικές συλλογές, αλλά τονίζει ότι δεν θα εγκαταλείψει τις προσπάθειες για ορισμένες από αυτές. «Θέλω οπωσδήποτε να ανακτήσω την πέτρα της Μάλτας, αλλά και εκείνη της Ρουμανίας, ενώ έχω σκεφτεί τί πρέπει να κάνω για αυτό. Χρειάζεται, όμως, υπομονή», λέει ο Γκουτχάινς.


πηγή