Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Η ανάπτυξη ζωής στη Γη δεν χρειάσθηκε τη βοήθεια της Σελήνης


Τη θεωρία πως δεν θα είχε αναπτυχθεί ζωή στη Γη, αν γύρω από τον πλανήτη μας δεν περιστρεφόταν η Σελήνη, αμφισβητεί νέα έρευνα Αμερικανών επιστημόνων από το Ερευνητικό Κέντρο Ames της ΝΑΣΑ, το Πανεπιστήμιο του Αϊντάχο και το Επιστημονικό Ινστιτούτο Carnegie. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η Γη θα ήταν «φιλόξενη» στους έμβιους οργανισμούς, ακόμη κι αν δεν υπήρχε ο δορυφόρος της.

Η ιδέα για τον καταλυτικό ρόλο της Σελήνης στη δημιουργία ζωής στον πλανήτη μας διατυπώθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του 1990 από τον Γάλλο αστρονόμο Ζακ Λακάρ.

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Αναπαράχθηκαν στο εργαστήριο οι συνθήκες κατά τη γένεση των πλανητών


Χρησιμοποιώντας τεχνικές συμπίεσης που βασίζονται σε λέιζερ, επιστήμονες από το Εθνικό Εργαστήριο Lawrence Livermore (LLNL) στις ΗΠΑ και στα πανεπιστήμια του Μπέρκλεϊ και του Μπαϊρόιτ αναπαρήγαγαν τις συνθήκες που επικρατούν κατά τον σχηματισμό των γήινων πλανητών, όπως επίσης και στο εσωτερικό των Υπερ-Γαιών και τους γιγάντιων πλανητών. Τα πειράματα, τα οποία δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Science, αποκαλύπτουν τις ασυνήθιστες ιδιότητες του οξειδίου του πυριτίου –βασικού συστατικού των πετρωμάτων– στις υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες που επικρατούν κατά τη δημιουργία ενός πλανήτη και στην εξέλιξη της εσωτερικής δομής του.

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2015

Πώς ανακαλύφθηκε η ταχύτητα του φωτός


Αποτελεί έναν από τους γνωστότερους κανόνες του σύμπαντος. Κανένας και τίποτα, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, δεν μπορεί να ταξιδέψει γρηγορότερα από την ταχύτητα του φωτός. Γιατί όμως υπάρχει ένα τόσο «μυστήριο» φράγμα σε μια φαινομενικά ανεξάρτητη έννοια, όπως η ταχύτητα;



Η ταχύτητα όπως την αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος – Το «φράγμα»που δεν γίνεται κατανοητό

Θα ήταν ευκολότερα αντιληπτό αν λέγαμε πως «όσο γρήγορα και να κινηθεί κανείς, το φως θα τον ξεπεράσει», κάτι που ισχύει αλλά δεν αποκαλύπτει πλήρως τις εντυπωσιακές ιδιότητες της ταχύτητας. Ακόμα και τα αστραπιαία φωτόνια έχουν ένα αυστηρό και απροσπέραστο φράγμα που περιορίζει την κίνηση τους. Η μέγιστη ταχύτητα που πιάνει... το κοντέρ τους είναι η γνωστή «ταχύτητα του φωτός», περίπου 300.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο. Αρα λοιπόν, το «όριο ταχύτητας» δεν είναι σχετικό. Ο πήχης μπορεί να είναι ψηλά, όμως είναι σταθερός και αμετάβλητος. Τίποτα και για κανένα λόγο δεν μπορεί να ξεπεράσει την μέγιστη ταχύτητα του φωτός.

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Βρέθηκε εξωπλανήτης με πρωτόγνωρη ομοιότητα με τη Γη


Οκτώ νέους πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα ανακάλυψαν επιστήμονες από το Κέντρο Αστροφυσικής Harvard-Smithsonian στις ΗΠΑ, εκ των οποίων μάλιστα ο ένας έχει τις περισσότερες ομοιότητες με τη Γη, από όσους εξωπλανήτες έχουν εντοπισθεί μέχρι σήμερα. Ο λόγος για τον Kepler 438b, ο οποίος είναι λίγο μεγαλύτερος από τον πλανήτη μας και δέχεται μόλις 40% περισσότερη θερμότητα από τον μητρικό του αστέρα, έναν καφέ νάνο.

Χάρις στο μικρό του μέγεθος, ο Kepler 438b συγκεντρώνει μεγάλες πιθανότητες να είναι βραχώδης, ενώ η τροχιά του γύρω από τον καφέ νάνο ανήκει στη λεγόμενη «κατοικήσιμη» ζώνη. Κάτι  που σημαίνει πως η ακτίνα περιφοράς του είναι τέτοια ώστε η θερμοκρασία του να επιτρέπει την ύπαρξη νερού σε υγρή μορφή.

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Ωκεανοί διοξειδίου του άνθρακα ενδεχομένως κάλυπταν την Αφροδίτη στο παρελθόν


Σε ενδείξεις που καθιστούν αρκετά βάσιμο το σενάριο η επιφάνεια της Αφροδίτης να καλυπτόταν στο παρελθόν από ωκεανούς διοξειδίου του άνθρακα, κατέληξαν επιστήμονες από το πανεπιστήμιο Cornell. Οι ενδείξεις προήλθαν από την υπολογιστική προσομοίωση των συνθηκών που επικρατούσαν κάποτε στον πλανήτη, αφήνοντας έτσι ανοικτό το ενδεχόμενο η σημερινή μορφή του ανάγλυφου της Αφροδίτης να διαμορφώθηκε σε μεγάλο βαθμό από τη διάβρωση που προκάλεσαν οι τεράστιες ποσότητες του υγροποιημένου αερίου.

Η Αφροδίτη περιγράφεται συχνά ως «δίδυμη αδερφή» της Γης, επειδή οι δύο πλανήτες έχουν παρόμοιο σχήμα, μάζα και απόσταση από τον ήλιο.  Ωστόσο, τη στιγμή που στη Γη επικρατούν ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη ζωής, το περιβάλλον στη «δίδυμο αδερφή» της θυμίζει περισσότερο κόλαση, λόγω των πολύ μεγάλων ατμοσφαιρικών πιέσεων και της υψηλής θερμοκρασίας στην επιφάνειά του, η οποία ξεπερνά το σημείο τήξης του μολύβδου.