Η «χαμένη» αδελφή της Σελήνης

Επανέρχεται η θεωρία ότι κάποτε η Γη είχε 2 φεγγάρια
Πριν από δύο χρόνια ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βέρνης διατύπωσαν τη θεωρία η Γη διέθετε όχι ένα αλλά δύο φυσικούς δορυφόρους. Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία κάποια στιγμή οι δύο δορυφόροι συγκρούστηκαν δημιουργώντας τη Σελήνη. Μια νέα μελέτη που πραγματοποίησαν ερευνητές στις ΗΠΑ στηρίζει τη θεωρία για την ύπαρξη (κάποτε) δύο δορυφόρων γύρω από τη Γη.

 Η σύγκρουση-συγχώνευση

Τη νέα θεωρία ανέπτυξαν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας οι οποίοι πιστεύουν ότι αμέσως μετά τη δημιουργία της Γης (λίγες δεκάδες εκατομμύρια έτη μετά) γύρω από τον πλανήτη μας εμφανίσθηκαν δύο δορυφόροι το μέγεθος των οποίων (του καθενός ξεχωριστά) ήταν μικρότερο από εκείνο της Σελήνης. Κάποια στιγμή ο μικρότερος εκ των δύο δορυφόρων προσέγγισε τον μεγαλύτερο, συγκρούστηκε και τελικά συγχωνεύθηκε με αυτόν δημιουργώντας τη Σελήνη όπως τη γνωρίζουμε σήμερα.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα βουνά και άλλα γεωλογικά χαρακτηριστικά της επιφάνεια της Σελήνης είναι τα υπολείμματα του μικρότερου δορυφόρου. Αναμένεται να αναπτύξουν τη θεωρία τους σε συνέδριο της Βασιλικής Εταιρείας του Λονδίνου που θα διεξαχθεί τον προσεχή Σεπτέμβριο.

Υπήρχε και δεύτερη Σελήνη
 
Κάποτε η Γη είχε δύο δορυφόρους που «συγχωνεύτηκαν»

Μια νέα και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα θεωρία για τη διαστημική μας γειτονιά ανέπτυξαν ερευνητές στην Ελβετία. Όπως υποστηρίζουν, κάποτε η Γη διέθετε όχι έναν αλλά δύο δορυφόρους - τη Σελήνη και έναν μικρότερο. Κάποια στιγμή η «μικρή» Σελήνη προσέκρουσε στη μεγαλύτερη «αδελφή» της δημιουργώντας τον φυσικό μας δορυφόρο όπως τον γνωρίζουμε σήμερα.

Σιγά και «μαλακά»
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βέρνης αναφέρουν  ότι αυτός ο μικρότερος δορυφόρος έπεσε επάνω στη Σελήνη σιγά και «μαλακά» και έτσι δεν προκάλεσε κάποιο κατακλυσμιαίο κοσμικό γεγονός, όπως για παράδειγμα τη μεταβολή της τροχιάς της. Εκτιμούν για την ακρίβεια ότι ο μικρός δορυφόρος συγκρούστηκε με τη Σελήνη με χαμηλή ταχύτητα (2,4 χλμ/δευτερόλεπτο). Το πιθανότερο είναι ότι η πρόσκρουση είχε ως αποτέλεσμα  να μεταβληθεί η σύνθεση του φλοιού της Σελήνης.

Η εξήγηση της «διχοτόμησης»

Η νέα θεωρία έρχεται να δώσει απάντηση σε  ένα ζήτημα  που απασχολεί εδώ και χρόνια την επιστημονική κοινότητα. Η  ορατή πλευρά της Σελήνης είναι επίπεδη και γεμάτη κρατήρες ενώ η αθέατη διαθέτει ορεινούς όγκους ορισμένοι εκ των οποίων έχουν ύψος τριών χιλιομέτρων. Κατά  καιρούς είχαν αναπτυχθεί διάφορες θεωρίες που όλες έκαναν λόγο για σύνθετες  γεωλογικές διεργασίες οι οποίες «διχοτόμησαν» γεωλογικά την Σελήνη. Η νέα θεωρία του δεύτερου δορυφόρου της Γης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature» δίνει νέα τροπή στην υπόθεση.




ΠΗΓΗ