Μετακίνηση αντικειμένων με την σκέψη!

Εκπληκτικό επίτευγμα της επιστήμης

Η Network Brain Machine Interface καθιστά χειροπιαστή την ισχύ της σκέψης

Εάν ακόμη είστε βέβαιοι ότι μόνο οι ήρωες των ταινιών επιστημονικής φαντασίας είναι σε θέση να μετακινούν αντικείμενα μόνο με τη δύναμη της σκέψης τους, είναι καιρός να απαλλαγείτε από αυτή την αυταπάτη. Πολύ πρόσφατα οι επιστήμονες της εταιρείας ATR στην ιαπωνική πόλη του Κιότο εφηύραν μια υπερσύγχρονη συσκευή, που επιτρέπει τη διεύθυνση αντικειμένων με τη σκέψη εξ αποστάσεως.

Σύμφωνα με την ATR έως το 2020 αναμένεται να έχει ξεκινήσει η βιομηχανική παραγωγή της συσκευής αυτής. Η συσκευή ονομάζεται Network Brain Machine Interface. Πρόκειται για ένα ιδιόμορφο κάλυμμα της κεφαλής, στο οποίο καταλήγουν αισθητήρια καλώδια, που καταγράφουν και τις ελάχιστες διακυμάνσεις στο κυκλοφορικό σύστημα και αντιδρούν στα ερεθίσματα του εγκεφάλου.

Ο Γιουκιγιάσου Καμιτάνι από τα εργαστήρια της ATR Computational Neuroscience Laboratories είναι πεπεισμένος ότι η δεδομένη εφεύρεση θα βοηθήσει να διευκολυνθεί η ζωή για πολλούς ηλικιωμένους ανθρώπους, που ζουν μόνοι, καθώς και για τα άτομα με περιορισμένες κινητικές δυνατότητες:

«Όπως έδειξαν τα πειράματα, ο άνθρωπος είναι αρκετό απλώς να αναπαραγάγει με το μυαλό του τις κινήσεις, που κάνει με το δεξί ή το αριστερό χέρι του, ώστε να μετατρέψει τη σκέψη σε πραγματικές ενέργειες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι συμμετέχοντες στο πείραμα μπορούσαν με τη βοήθεια της φαντασίας τους να ανάβουν και να σβήνουν την τηλεόραση και το φως στο δωμάτιο, αλλά και να υποχρεώνουν ένα αναπηρικό καροτσάκι να κινείται προς την κατεύθυνση, που χρειάζεται».


Ο μηχανισμός των ενεργειών της Network Brain Machine είναι απλώς και περίπλοκος ταυτοχρόνως. Οι πληροφορίες για τις παρορμήσεις, που καταφθάνουν από τον εγκέφαλο, καταγράφονται από τη συσκευή, που είναι τοποθετημένη στην επένδυση της κεφαλής. Από εκεί κατευθύνεται σε βάση δεδομένων, όπου αναλύεται και έτσι εν συνεχεία προκύπτει η εντολή στο ένα ή το άλλο αντικείμενο στο χώρο, το οποίο επίσης είναι εξοπλισμένο με συσκευή καταγραφής.

Το πρόβλημα είναι ότι για κάθε μεμονωμένο ασθενή χρειάζεται να προσαρμόζεται το σύστημα στις ανάγκες του, ώστε να μειώνεται στο ελάχιστο το ποσοστό των εντολών, που θα μπορούσαν τυχόν να κατανοηθούν με λανθασμένο τρόπο.

Για την μετατροπή της σκέψης σε κίνηση απαιτούνται τώρα κατά μέσο όρο 6 έως 12 δευτερόλεπτα. Ωστόσο οι σχεδιαστές της συσκευής υπολογίζουν σε τρία χρόνια να μειώσουν την ταχύτητα αυτή στο ένα δευτερόλεπτο.



ΠΗΓΗ