Ινστιτούτα ομορφιάς και αντιγήρανσης θα μπορούσαν μια μέρα να λειτουργούν σε τροχιά, εφόσον επιβεβαιωθούν και στον άνθρωπο οι τελευταίες παρατηρήσεις σε σκουλήκια-αστροναύτες.
Διεθνής ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι οι μικρσκοπικοί νηματώδεις σκώληκες Caenorhabditis elegans, οι οποίοι έχουν ταξιδέψει επανειλημμένα ως πειραματόζωα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, συσσωρεύουν λιγότερες τοξικές πρωτεΐνες που συνδέονται με τη γήρανση των μυών.
Παρουσιάζοντας τα ευρήματά τους στην επιθεώρηση Scientific Reports, οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Ιαπωνία, την Γαλλία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά αναφέρουν ότι οι συνθήκες μικροβαρύτητες μειώνουν την έκφραση (λειτουργία) επτά γονιδίων.
Όταν οι ερευνητές μείωσαν τεχνητά την έκφραση αυτών των γονιδίων σε σκουλήκια C.elegans που δεν είχαν ταξιδέψει στο Διάστημα, τα πειραματόζωα έζησαν κι αυτά περισσότερο.
Πώς όμως συνδέονται τα γονίδια αυτά με τη γήρανση των μυών και τη διάρκεια ζωής; «Δεν είμαστε απολύτως σίγουροι» παραδέχεται ο Ναθάνιελ Σέτζικ του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Φαίνεται πάντως ότι τα γονίδια αυτά σχετίζονται με το πώς το σκουλήκι αντιλαμβάνεται τις αλλαγές στο περιβάλλον του και αλλάζει το μεταβολισμό του για να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον».
»Για παράδειγμα, ένα από τα γονίδια που αναγνωρίσαμε κωδικοποιεί την παραγωγή ινσουλίνης, η οποία είναι γνωστό ότι συνδέεται με τον έλεγχο του μεταβολισμού. Στα σκουλήκια, τις μύγες και τα ποντίκια, η ινσουλίνη συνδέεται επίσης με τη ρύθμιση της διάρκειας ζωής».
Οι παρατηρήσεις στο C.elegans, επισημαίνει ο ερευνητής, προσφέρουν νέα στοιχεία για την απώλεια μυικής μάζας που είναι γνωστό ότι οι εμφανίζουν οι αστροναύτες σε μακρόχρονες αποστολές. «Γνωρίζουμε ότι οι μυς τείνουν να συρρικνώνονται στο Διάστημα. Τα τελευταία αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι αυτό είναι σχεδόν σίγουρα προσαρμοστική μεταβολή και όχι παθολογική. Αντίθετα από ό,τι θα φανταζόταν κανείς, οι μυς γερνούν καλύτερα στο Διάστημα από ό,τι στη Γη».
»Δεν αποκλείεται επίσης να επιβραδύνουν οι διαστημικές πτήσεις τη διαδικασία της γήρανσης» εκτιμά ο Δρ Σέτζικ.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα γονίδια του C.elegans υπάρχουν και στον άνθρωπο, οι ερευνητές ελπίζουν τώρα να επιβεβαιώσουν τις παρατηρήσεις τους εξετάζοντας τον Αντρέ Κούιπερς, αστροναύτη της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, οι οποίος επέστρεψε πρόσφατα στη Γη έχοντας καταρρίψει το ευρωπαϊκό ρεκόρ συνολικής παραμονής στο Διάστημα.
Τα σκουλήκια του Δρ Σέτζικ έγιναν πρωτοσέλιδο όταν επέζησαν της καταστροφής του διαστημικού λεωφορείου Columbia το 2003. Προστατευμένα μέσα σε κάνιστρα από αλουμίνιο, τα πειραματόζωα άντεξαν την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα και τη συντριβή στο έδαφος και βρέθηκαν ζωντανά μερικές εβδομάδες αργότερα.
Διεθνής ερευνητική ομάδα αναφέρει ότι οι μικρσκοπικοί νηματώδεις σκώληκες Caenorhabditis elegans, οι οποίοι έχουν ταξιδέψει επανειλημμένα ως πειραματόζωα στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, συσσωρεύουν λιγότερες τοξικές πρωτεΐνες που συνδέονται με τη γήρανση των μυών.
Παρουσιάζοντας τα ευρήματά τους στην επιθεώρηση Scientific Reports, οι ερευνητές από τη Βρετανία, την Ιαπωνία, την Γαλλία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά αναφέρουν ότι οι συνθήκες μικροβαρύτητες μειώνουν την έκφραση (λειτουργία) επτά γονιδίων.
Όταν οι ερευνητές μείωσαν τεχνητά την έκφραση αυτών των γονιδίων σε σκουλήκια C.elegans που δεν είχαν ταξιδέψει στο Διάστημα, τα πειραματόζωα έζησαν κι αυτά περισσότερο.
Πώς όμως συνδέονται τα γονίδια αυτά με τη γήρανση των μυών και τη διάρκεια ζωής; «Δεν είμαστε απολύτως σίγουροι» παραδέχεται ο Ναθάνιελ Σέτζικ του Πανεπιστημίου του Νότιγχαμ, μέλος της ερευνητικής ομάδας. «Φαίνεται πάντως ότι τα γονίδια αυτά σχετίζονται με το πώς το σκουλήκι αντιλαμβάνεται τις αλλαγές στο περιβάλλον του και αλλάζει το μεταβολισμό του για να προσαρμοστεί στο νέο περιβάλλον».
»Για παράδειγμα, ένα από τα γονίδια που αναγνωρίσαμε κωδικοποιεί την παραγωγή ινσουλίνης, η οποία είναι γνωστό ότι συνδέεται με τον έλεγχο του μεταβολισμού. Στα σκουλήκια, τις μύγες και τα ποντίκια, η ινσουλίνη συνδέεται επίσης με τη ρύθμιση της διάρκειας ζωής».
Οι παρατηρήσεις στο C.elegans, επισημαίνει ο ερευνητής, προσφέρουν νέα στοιχεία για την απώλεια μυικής μάζας που είναι γνωστό ότι οι εμφανίζουν οι αστροναύτες σε μακρόχρονες αποστολές. «Γνωρίζουμε ότι οι μυς τείνουν να συρρικνώνονται στο Διάστημα. Τα τελευταία αποτελέσματά μας υποδεικνύουν ότι αυτό είναι σχεδόν σίγουρα προσαρμοστική μεταβολή και όχι παθολογική. Αντίθετα από ό,τι θα φανταζόταν κανείς, οι μυς γερνούν καλύτερα στο Διάστημα από ό,τι στη Γη».
»Δεν αποκλείεται επίσης να επιβραδύνουν οι διαστημικές πτήσεις τη διαδικασία της γήρανσης» εκτιμά ο Δρ Σέτζικ.
Δεδομένου ότι τα περισσότερα από τα γονίδια του C.elegans υπάρχουν και στον άνθρωπο, οι ερευνητές ελπίζουν τώρα να επιβεβαιώσουν τις παρατηρήσεις τους εξετάζοντας τον Αντρέ Κούιπερς, αστροναύτη της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, οι οποίος επέστρεψε πρόσφατα στη Γη έχοντας καταρρίψει το ευρωπαϊκό ρεκόρ συνολικής παραμονής στο Διάστημα.
Τα σκουλήκια του Δρ Σέτζικ έγιναν πρωτοσέλιδο όταν επέζησαν της καταστροφής του διαστημικού λεωφορείου Columbia το 2003. Προστατευμένα μέσα σε κάνιστρα από αλουμίνιο, τα πειραματόζωα άντεξαν την επανείσοδο στην ατμόσφαιρα και τη συντριβή στο έδαφος και βρέθηκαν ζωντανά μερικές εβδομάδες αργότερα.
Newsroom ΔΟΛ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου