Πρόκειται για πέντε εντυπωσιακά γεγονότα που μπορεί να βοήθησαν τις ταινίες με θέμα τον Τιτανικό να γίνουν ακόμη πιο εμπορικές και τις εφημερίδες της εποχής να αυξήσουν τις κυκλοφορίες τους, αλλά στην πραγματικότητα δεν έγιναν... ακριβώς έτσι!
Μύθος 1: το αβύθιστο πλοίο
Στην κορυφή της λίστας των μύθων, δεν θα μπορούσε παρά να είναι η θεωρία που ήθελε τον Τιτανικό να είναι αβύθιστος! "Είναι σίγουρα ο μεγαλύτερος μύθος. Επισήμως η κατασκευάστρια εταιρεία δεν χαρακτήρισε ποτέ το πλοίο αβύθιστο, αλλά είναι μια ιστορία που βοηθάει τη λαϊκή δοξασία. Ουσιαστικά παραπέμπει στην αρχαιοελληνική ύβρη και την τιμωρία που ακολουθεί από τον ίδιο τον Θεό", δήλωσε ο Ριτσαρντ Χάουελς από το πανεπιστήμιο Κινγκς Κόλετζ και πρόσθεσε: "H ιστορία μετατράπηκε σε μύθο μέσα σε λίγες ώρες και σίγουρα λίγες ημέρες μετά το ναυάγιο".
Μύθος 2: η ορχήστρα έπαιζε έναν θρησκευτικό ύμνο μέχρι τη βύθιση
Η επταμελής ορχήστρα του πολυτελούς πλοίου που έμεινε στη θέση της μέχρι το τέλος για να εμψυχώσει τους επιβάτες, αποτελεί μάλλον έναν ακόμη μύθο, αν και δεν υπάρχουν στοιχεία για το πότε ακριβώς σταμάτησαν οι μουσικοί να παίζουν. Το βέβαιο είναι πάντως πως ακόμη κι αν συνέχισαν μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν έπαιζαν το γνωστό κομμάτι που ακούμε στις ταινίες, τον θρησκευτικό ύμνο Nearer, My God.
Κάποιοι από τους επιζώντες είχαν καταθέσει ότι θυμούνται την ορχήστρα να παίζει ακόμη και όταν το πλοίο είχε πάρει κλίση, αλλά φυσικά μέσα στον πανικό των στιγμών εκείνων, κανείς δεν θυμάται αν έπαιξαν μέχρι το τέλος. Όσο για το τραγούδι που ακουγόταν, οι μαρτυρίες διίστανται με πιο πιθανή εκείνη που λέει ότι η ορχήστρα έπαιζε γνωστές επιτυχίες της εποχής.
" Είναι πάντως βέβαιο πως δεν έπαιξαν τον θρησκευτικό ύμνο που πολύ πετυχημένα χρησιμοποίησε το 1997 ο Κάμερον ", υποστηρίζει ο Πολ Λούντεν-Μπράουν, ιστορικός σύμβουλος του σκηνοθέτη προσθέτοντας ότι ο ήχος του έκανε τις τελευταίες στιγμές του ναυαγίου ακόμη πιο δραματικές.
Μύθος 3: ο θάνατος του καπετάνιου
Το να είσαι ο καπετάνιος που βύθισε τον "αβύθιστο" Τιτανικό είναι σίγουρα ένας ρόλος που κανένας δεν θα ήθελε να παίξει. Από τις πρώτες κιόλας μέρες του ναυαγίου άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορες ιστορίες για τον πλοίαρχο Εντουαρντ Σμιθ προκειμένου να ελαφρύνουν λίγο την εγκληματική πράξη του, οι οποίες κορυφώθηκαν με την βοήθεια του σκηνοθέτη Τ. Κάμερον.
Ετσι στην ταινία ο μοιραίος καπετάνιος, εμφανίζεται ως ένας άνθρωπος με αφόρητες τύψεις κι ένοχες που προτιμάει τον ηρωικό θάνατο μαζί με το πλοίο του, από τη διάσωση. Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Ο Σμίθ δεν έδωσε ποτέ την εντολή για "οργανωμένη εγκατάλειψη του πλοίου", με αποτέλεσμα πολλοί επιβάτες να μην αντιληφθούν εγκαίρως πως ο Τιτανικός ήταν σε άμεσο κίνδυνο. Όσο για τον "ηρωικό θάνατό του;
"Τίποτα από αυτά δεν συνέβη! Η τύχη του πλοιάρχου Σμιθ αγνοείται. Κανείς δεν ξέρει τι απέγινε, θαρρείς και έγινε καπνός. Κι όμως, πέρα από σενάρια και υποθέσεις είναι ο μοναδικός υπεύθυνος για το ναυάγιο του Τιτανικού, αφού αυτός ήταν που οδήγησε το καράβι ανάμεσα στα παγόβουνα, θεωρώντας λανθασμένα ότι, παρά το μέγεθος του πλοίου του, μπορούσε με ελιγμούς να τα αποφύγει.", λέει χωρίς περιστροφές ο Λούντεν-Μπράουν στο BBC.
Δεκάδες μύθοι έχουν δημιουργηθεί γύρω από Τζέι Μπρους Ισμέι, τον πρόεδρο της πλοιοκτήτριας εταιρείας White Star Line, και τον μοιραίο ρόλο του στο ναυάγιο του Τιτανικού.
Ο κακός, αυταρχικός, αδίστακτος επιχειρηματίας που πίεσε τον καπετάνιο να οδηγήσει το πλοίο μέσα από τα παγόβουνα για να κάνει πιο γρήγορα κα δεν δίστασε ακόμη και πάρει με τη βία τη θέση μιας γυναίκας σε μια σωσίβια λέμβο για να σώσει το τομάρι του, είναι σαφέστατα ένας ιδανικός χαρακτήρας "κακού" για κάθε ταινία που σέβεται τον εαυτό της!
" Κι όμως πολλοί αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν πως ο Ισμέι βοήθησε δεκάδες επιβάτες να ανέβουν σε σωσίβιες λέμβους, προτού επιβιβαστεί στην τελευταία από αυτές", υποστηρίζιε ο λόρδος Μέρσι, σε σχετική έρευνά του για τις συνθήκες του ναυαγίου λίγους μήνες μετά τη μοιραία νύχτα.
Μύθος 5: οι επιβάτες της τρίτης θέσης που κλειδώθηκαν σαν να ήταν ποντίκια
Η πόρτα που χώριζε την πρώτη από την τη τρίτη θέση και έμεινε κλειδαμπαρωμένη κατά τη διάρκεια του ναυαγίου, προκειμένου οι φτωχοί και κοινωνικά κατώτεροι επιβάτες να μην καταφέρουν να επιβιβαστούν στις σωσίβιες λέμβους, είναι επίσης μία ιστορία που αμφισβητείται ως προς ένα κομμάτι της.
Σύμφωνα με το πόρισμα της έρευνας του Λόρδου Μέρσι, όντως υπήρχε μία τέτοια σιδερένια πόρτα αλλά δεν ήταν κλειδωμένη και σίγουρα όχι κατόπιν εντολής του καπετάνιου. Πάντως η άποψη που εκφράζει ο λόρδος ότι οι περισσότεροι επιβάτες της τρίτης θέσης αρνήθηκαν από μόνοι τους να αποχωριστούν τα λιγοστά τους υπάρχοντα και να επιβιβαστούν δίχως αυτά στις λέμβους, δημιουργεί και αυτή έντονες αμφιβολίες για την αξιοπιστία της!
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου