Αποτελούν αυτές οι φωτογραφίες από τη δεκαετία του 1930, απόδειξη για τον περιζήτητο χαμένο κρίκο μεταξύ πιθήκου και ανθρώπου;
Ο υποτιθέμενος πιθηκάνθρωπος που απεικονίζεται σε αυτές, φέρεται να βρέθηκε στις ζούγκλες της Βραζιλίας. Τα τεράστια χείλη του, το ρυτιδιασμένο πλατύ του μέτωπο και το αδέξιο βάδισμά του, μοιάζουν με πιθήκου, ενώ έχει πολλά ανθρώπινα χαρακτηριστικά.
Το ολλανδικό περιοδικό «Het Leven» που δημοσίευσε αυτές τις φωτογραφίες το 1937, ήταν πεπεισμένο ότι αυτός ο μυστηριώδης πιθηκάνθρωπος ήταν αληθινός.
Οι φωτογραφίες ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο πριν από λίγες ημέρες, όταν τις αναδημοσίευσε μία ιστοσελίδα. Μέσα σε μερικές ώρες, είχαν κατακλύσει το διαδίκτυο.
Πολλοί είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι έχουν εντοπίσει σημάδια στο πρόσωπό του, που αποκαλύπτουν ότι πρόκειται για προσθετικό μακιγιάζ. Πολλοί περισσότεροι όμως είναι πρόθυμοι να πιστέψουν ότι οι φωτογραφίες αποτελούν ιστορική απόδειξη ενός ανθρωπολογικού θαύματος.
Ειδικότερα, όπως αναφέρουν διάφοροι χρήστες, φαίνεται ότι το στόμα και το μέτωπο του πιθηκάνθρωπου είναι κολλημένα στη θέση τους με ένα υποτυπώδες μακιγιάζ. Μάλιστα, σε μία από τις φωτογραφίες φαίνεται η γραμμή του προσθετικού στόματος, η οποία καλύπτει το πηγούνι μέχρι τη γέφυρα της μύτης. Άλλοι αναφέρουν ότι γενικά στο προσθετικό μακιγιάζ, το μέτωπο του ατόμου συνηθίζεται να καλύπτεται από τα μαλλιά, για να μη φαίνεται η διαφορά.
Ένας άλλος χρήστης επεσήμανε ότι για κάποιον που μόλις βρέθηκε στη ζούγκλα, ο πιθηκάνθρωπος είναι εξαιρετικά καλά ξυρισμένος και έχει ένα περιποιημένο κούρεμα.
Υπάρχουν όμως και εκείνοι που επιλέγουν να πιστέψουν στην ύπαρξη των πιθηκανθρώπων. Κατά τη διάρκεια του 20ου αλλά και τον 21ο αιώνα, μαρτυρίες που ανέφεραν ότι άγρια και μυθικά πλάσματα που μοιάζουν με πιθήκους ζουν σε απομακρυσμένες περιοχές, συναρπάζουν πολλά άτομα σε όλο τον κόσμο.
Μία τέτοια ιστορία έλαβε χώρα στη νότιο Αμερική, όταν ο Φρανσουά Ντε Λουά (Francois De Loys), ένας Ελβετός μεταλλοδίφης πετρελαίου οδήγησε μια εξερευνητική αποστολή κατά μήκος των συνόρων Κολομβίας – Βενεζουέλας, από το 1917 έως το 1920.
Το 1920, ενώ η ομάδα του είχε κατασκηνώσει δίπλα στον ποταμό Tarra, δύο πλάσματα που έμοιαζαν με πιθήκους, 1.57 μ. ψηλά, ήρθαν κατά πάνω τους, φωνάζοντας και κουνώντας τα χέρια τους. Ένα μέλος της ομάδας πυροβόλησε και σκότωσε ένα από τα πλάσματα, και τότε συνειδητοποίησαν ότι είχαν μπροστά τους κάτι ασυνήθιστο.
Ο Ντε Λουά δεν μίλησε σε κανέναν για τον παράξενο πίθηκο όταν επέστρεψε στην Ευρώπη, μέχρι που ο φίλος του και ανθρωπολόγος Ζωρζ Μονταντόν (George Montandon) ανακάλυψε τη φωτογραφία.
Οι κριτικοί επεσήμαναν αμέσως ότι από τη φωτογραφία δεν μπορούν να δουν αν έχει ή όχι ουρά το πλάσμα, ενώ φαίνεται ότι το μέγεθός του είναι μικρότερο από αυτό που ισχυρίστηκε ο Ντε Λουά. Ωστόσο, κρυπτοζωολόγοι παραδέχθηκαν ότι έχει διαφορετικό στήθος και χέρια από έναν συνηθισμένο πίθηκο, ενώ και το μέτωπό του είναι μεγαλύτερο.
Οι περισσότεροι αρχαίοι πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο περιλαμβάνουν στη μυθολογία τους ένα περίεγο πλάσμα που δεν είναι ούτε άνθρωπος, ούτε πίθηκος και κατοικεί στα άγρια δάση.
Τα πιο γνωστά παραδείγματα είναι ο Μεγαλοπόδαρος της Βόρειας Αμερικής και το Γέτι των Ιμαλαΐων. Ακόμα και στη μακρινή Αυστραλία, οι Αβορίγινες έχουν τον Γιάουι (Yowie).
Ωστόσο, μέχρι στιγμής, οι αποστολές για την εύρεση αυτών των μυθικών πλασμάτων έχουν αποβεί άκαρπες.
Αριστερά: ο Μεγαλοπόδαρος, δεξιά: σκίτσο του Γέτι |
Ο Γιάουι |
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου