Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα φωτογραφίες και βίντεο από μια μυστηριώδη μαύρη οπή στο ηλιακό στέμμα.
Η περιοχή που καταγράφεται είναι νότια του ήλιου και η οπή βρίσκεται στα εξώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας του άστρου.
Η τετράγωνη "τρύπα" όπως τη χαρακτήρισαν οι επιστήμονες της NASA αντιστοιχεί σε μια μεγάλη περιοχή του Ήλιου από την οποία πηγάζει ένα ρεύμα σωματιδίων εξαιρετικά υψηλής ταχύτητας.
Λόγω της μεγάλης ταχύτητας του ηλιακού ανέμου, η περιοχή φαίνεται σκούρα στο υπεριώδες τμήμα του φάσματος στο οποίο καταγράφηκαν οι εικόνες, καθώς περιέχει λιγότερο υλικό που εκπέμπει υπεριώδες φως.
Το φαινόμενο κατεγράφη από το Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (SDO) της NASA. Οι ειδικοί εκτιμούν ότι οφείλεται σε διαταραχές των γραμμών του ηλιακού μαγνητικού πεδίου.
Σε ανακοίνωση τους αναφέρουν ότι μέσα στην τρύπα μπορεί κανείς να διακρίνει φωτεινά στίγματα, τα οποία αντιστοιχούν στα σημεία όπου οι γραμμές του μαγνητικού σημείου συναντούν την επιφάνεια.
Όπως διευκρινίζουν πάντως οι άνθρωποι του Παρατηρητηρίου, "επειδή η τρύπα βρίσκεται τόσο νότια στην επιφάνεια του Ήλιου, η πιθανότητα να επηρεάσει τη Γη το ρεύμα του ηλιακού ανέμου είναι μικρή".
Βρέθηκε ο "χαμένος αδερφός" του Ήλιου
Το χαμένο αδερφό του Ήλιου ισχυρίζονται εν τω μεταξύ πως ανακάλυψαν ερευνητές του πανεπιστημίου του Τέξας. Πρόκειται για το HD 162826, ένα άστρο με μάζα 15% μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου σε απόσταση 110 ετών φωτός από το Ηλιακό μας Σύστημα, στον αστερισμό του Ηρακλή.
Το HD 162826 θεωρείται σχεδόν βέβαιο πως γεννήθηκε από το ίδιο νέφος αερίων και σκόνης που δημιούργησε και τον Ήλιο, γεγονός που μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα για το πώς και που δημιουργήθηκε ο Ήλιος αλλά και το γιατί στην περιοχή αυτή υπήρξαν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη ζωής.
Η ερευνητική ομάδα εντόπισε το HD 162826 έπειτα από στενή παρατήρηση 30 πιθανών υποψηφίων άστρων, με τη βοήθεια των τηλεσκοπίων Η.J. Smith στο Τέξας και του Clay Magellan στη Χιλή. Αναλύοντας τη σύνθεση τους μέσω φασματογράφου κι εκτελώντας ταυτόχρονα λεπτομερείς υπολογισμούς για τις τροχιές τους, κατέληξαν στο μοναδικό άστρο που πληρούσε τις προδιαγραφές.
Αν και κανείς δε γνωρίζει κατά πόσο το άστρο αυτό φιλοξενεί πλανήτες, εντελώς τυχαία, μία ερευνητική ομάδα στο παρατηρητήριο του Τέξας το παρακολουθούσε επί 15 χρόνια έχοντας υπολογίσει πως σίγουρα δε φιλοξενεί πλανήτες με μέγεθος ίσο ή μεγαλύτερο από το Δία, μη αποκλείοντας όμως την ύπαρξη μικρότερων.
Ένας από τους στόχους της συγκεκριμένης μελέτης ήταν η προετοιμασία του εδάφους για το ευρωπαϊκό διαστημικό τηλεσκόπιο Gaia, το οποίο με τη χρήση των μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν για την εύρεση του HD 162826, ίσως μπορέσει να ανακαλύψει πολλά περισσότερα από τα χαμένα αδέλφια του Ήλιου.
Με την ανακάλυψη περισσότερων τέτοιων άστρων, οι επιστήμονες θα μπορέσουν να δημιουργήσουν μοντέλα στα οποία θα απεικονίζονται οι διαχρονικές τροχιές τους και κοιτώντας στο παρελθόν, οι τροχιές αυτές θα πρέπει να τέμνονται στο κοινό σημείο της γέννησής τους, υποδεικνύοντας το ακριβές σημείο του Γαλαξία που γεννήθηκε ο Ήλιος.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου